واضح‌تر از این نمی‌شد؛ روسیه همه چیز را گفت و رفت!

به گزارش فوتسال 40، تیم ملی فوتسال ایران بازی دوستانه اول مقابل روسیه را به سختی با نتیجه 3-2 پیروز شد. بی برنامگی عجیب شاگردان وحید شمسایی برای دفاع مقابل پاورپلی حریف بعد از زدن 3 گل، شرایط تک گله ای جلوی دروازه ما ایجاد کرد که به دو گل منجر شد؛ اگر بازی تنها چند دقیقه ادامه داشت چه بسا روس ها گل های بعدی را هم می زدند! همان لحظات زنگ خطر برای کادر فنی تیم ملی به صدا در آمد؛ به نظر می رسد اما روس ها آلارم ها را بهتر از ما شنیده بودند!

چهره متفاوت دو تیم در بازی دوم که به شکست 6-2 ایران منجر شد خوب نشان می دهد که آنها یکسری اصول را رعایت کردند که ما از آن غاقل بودیم. فاصله کم دو بازی ضعف هایی را آشکار کرد که همگی یک موضوع مهم را تاکید می کنند؛ فقدان علم در فوتسال…

نه تنها فوتسال بلکه اکثر رشته های ورزشی ایران از این فقدان رنج می برند؛ فقدانی که شاخه به شاخه شده و در ریشه هر رشته ای نفوذ می کند؛ امروز ظهر ایران گل اول را زد اما معلوم بود که روسیه برنده خواهد شد؛ این تیم مثل کف دستش ایران را شناخته بود؛ آنالیز دقیق و اعمال سریع تغییرات در بازی دوم روسیه را یک سر و گردن از ایران بالاتر برده بود.

این تیم هم از قدرت بدنی بالای ناشی از بدنسازی و لایف استایل مطلوب ستاره هایش سود می برد و به داده هایی از بازی اول دست یافته بود که طبق آنها ضربه زدن به ایران را خیلی آسان می کرد. شاید فشار بیش از اندازه بعد از باخت تعبیر شود اما این ها همگی حسن بازی های دوستانه هستند.

همین بازی با روسیه و فاصله کمش با تقابل روز گذشته نشان داد که حتی در ریکاوری هم ضعیف تر از استانداردهای روز هستیم. شاید قدرت بدنی و آنالیز را مهمترین عوامل ناشی از فقدان علم بدانیم اما طبق نظر چند کارشناس علم ورزش، ستاره های تیم ملی در بازی دوم با بار فیزیکی اعمال شده از بازی اول که از بدنشان خارج نشده بود به میدان رفتند و کارایی حداقلی داشتند.

شکست در بازی دوم مقابل روسیه بسیار ارزشمند و حاوی نکات مهمی بود. کاش این نکات را بسنجیم و برایشان تدبیر داشته باشیم. میادین بزرگتر طی ادوار گذشته به حد کافی میدان تکرار اشتباهات بوده و فوتسال ایران این بار از تیم ملی در میادین بزرگ تکرار افتخارات را انتظار دارد؛ تکراری که با تزریق علم به بدنه فوتسال چه در عرصه ملی و چه در عرصه باشگاهی بیشتر امکان پذیرتر خواهد شد.