جومونگ واجب‌تر از الکلاسیکو؛ فراتر از فاجعه، باعث درد!

به گزارش فوتسال 40، لیگ برتر فوتسال ایران روز دوشنبه این هفته به پایان رسید. از نظر فنی لیگ پویا و جذابی شاهد بودیم که ستاره های جدیدی به جامعه فوتسال معرفی کرد و مثل همیشه نیز کورس قهرمانیِ خلوتی را شاهد بودیم. پراکندگی ستاره ها در چند تیم به این موضوع انجامید و باید دید سازمان لیگ چه تدبیری برای این موضوع خواهد داشت. نکته ای که می خواهیم در موردش صحبت کنیم اما در مورد کورس و پراکندگی ستاره ها نیست بلکه در مورد صدا و سیماست؛ نهادی که اهالی فوتسال را در روز پایانی از دیدن بزرگترین و جذابت ترین نمایش فصل محروم کرد.

لیگ برتر فوتسال طی سال های اخیر همواره مورد اقبال صدا و سیما نبوده و پخش زنده بازی های -حتی بسیار مهم- این لیگ جزو اولویت های تلویزیون ملی نیست. این موضوع را روز دوشنبه هم دیدیم؛ در حالی که همه منتظر پخش مستقیم بازی از صدا و سیما (استانی و ملی) داشتند نه شبکه استانی اصفهان و تبریز بازی را پخش کرد و نه شبکه ورزش!

ابر ستاره های فوتسال ایران در چنین شرایطی جذاب ترین بازی فصل را که بار فنی فوق العاده ای داشت برگزار کردند؛ بی آن که تصویر و ویدیویی از آن منتشر شود! در روزی که مس و گیتی سطحی فراتر از فوتسال آسیا را به نمایش گذاشتند، تنها چشمان حاضرین در سالن موفق به تماشای آن شد تا صدا و سیما در فصلی که گذشت بی مهری به فوتسال را به حد نهایت خود برساند.

در طول فصل نیز اکثر باشگاهها – از بالانشین گرفته تا قعرنشین- از صدا و سیما و سیاست های عجیبش گلایه مند بودند. بسیاری از تیم های لیگ برتری مدعی شده اند صدا و سیمای استانشان برای پخش مستقیم بازی ها از آنها درخواست مبالغ چند ده میلیونی دارند. این در حالی است که قطعا جذابیت فوتسال و میزان جذب مخاطبش به مراتب بیشتر از محتواهای تکراری‌ای است که این شبکه ها در ساعات اوج بیننده پخش می کنند.

فوتبال ایران از موضوع حق پخش رنج می برد و سال هاست که می گوییم این موضوع در دنیا حل شده و درگیر شدن با آن در چنین عصری باعث تاسف است. اما تاسف برانگیزتر از ندادن حق پخش، درخواست پول در قبال پخش بازی تیم های لیگ برتر فوتسال حتی آن بالانشین هاست؛ نتیجه عدم پرداخت پول و بستن چشم های صدا و سیما به سمت این رشته است حتی اگر الکلاسیکو هم باشد!