برگشت به عقب در تیم ملی؛ مثل تیم‌های آماتور!

به گزارش فوتسال 40، لیگ برتر فوتسال ایران اواسط آذر ماه به خاطر برگزاری دو دیدار دوستانه تیم ملی با روسیه تعطیل شد. حاصل کار شاگردان وحید شمسایی در این دو دیدار دوستانه یک برد و یک باخت بود. فارغ از تعریف و تجمید و نقدهای فنی، می خواهیم به یک موضوع جنبی اشاره کنیم و نقد یا تمجید را هم به مخاطبانمان واگذار کنیم.

حضور در تیم ملی و بهره مندی از امکاناتش اوج اتفاقی است که یک ورزشکار در هر رشته ای می تواند تجربه کند. این بهره مندی حاصل تلاش یک ورزشکار در طول سال های طولانی است که او را در رشته خود به یکی از بهترین ها تبدیل کرده است؛ بهترینی که باید بهترین امکانات در اختیارش گذاشته شود تا بتواند در میادین بین المللی برای کشورش افتخار آفرینی کند.

تیم ملی فوتسال ایران که از همان ابتدا مثل یک فرزند ناخوانده برای فدراسیون فوتبال بود، همواره از کمترین امکانات بهره برده و گاهی حداقل ها هم برایش رعایت نشده است. به جای طولانی کردن بحث می خواهیم برویم سر موضوع اصلی که در پایان اردوی اخیر تیم ملی رخ داد و طی آن سرپرست تیم به بازیکنان اعلام کرد که تمامی البسه ای که در اختیارشان گذاشته شده حالت امانی دارد و باید آنها را تا اردوی بعدی حفظ کنند!

این یعنی در اردوی بعدی قرار نیست البسه جدیدی به ملی پوشان داده شود و آنها باید لباس های فعلی را بدون دخل و تصرف (!) تا روز اردوی بعدی حفظ کرده و استفاده اش کنند. این در حالی است که در بسیاری از کشورها، هر بازی لباس خاص خود را دارد و در پایان اردوها نیز هیچ البسه ای برگشت داده یا برای اردوی بعدی استفاده نمی شود. چنین شرایطی را معمولا در مسابقات مدرسه ای یا تورنمنت های آماتور دیده ایم و تکرارش در تیم ملی واقعا آزار دهنده و ناباورانه است.

البته این موضوع را در ادوار مختلف شاهد بودیم ولی با حضور وحید شمسایی و طی چند اردوی اخیر مشکل حل شده بود اما گویا این بار زور سرمربی تیم ملی هم به این قانوان من درآوردی نرسیده تا ملی پوشان با یک بدرقه غیرحرفه ای اردو را ترک کنند. آنها حالا نه می توانند لباس هایشان را به کسی یادگاری بدهند و نه می توانند بیخیالشان شوند، چون برای اردوی بعدی آنها را لازم خواهند داشت.